Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Bid-Offer Dec08: 19,05 – 19,15 EURO
W zeszły wtorek, podobnie jak w dniu poprzednim, kontrakt Dec 08 nieznacznie obniżył się a cena zamknięcia kursu osiągnęła poziom 19,40 Euro. Uczestnicy rynku spadek ten przypisują w mniejszym stopniu ogólnym nastrojom na rynkach finansowych, co spadającym cenom energii elektrycznej w Niemczech. Po tym, jak niemiecki koncern energetyczny E.ON dzień później poinformował o konieczności dokupienia rocznie 32 mln EUA w kolejnym okresie handlowym, cena kształtująca się na poziomie 19,80 Euro osiągnęła najwyższą w tym tygodniu wartość.
Czwartek rozpoczął się trendem spadkowym z powodu malejących cen energii elektrycznej, węgla i ropy naftowej. Cena węgla spadła także w piątek. Natomiast służąca często za wskaźnik cena energii w podstawie obciążenia w Niemczech na przyszły rok rosła znów szybciej. Jednakże najpierw doszło do przełamania linii wsparcia na poziomie 19 Euro, osiągając w ten sposób najniższą w tym tygodniu wartość. Na poziomie tej wartości pojawiło się jednak zwiększone zainteresowanie kupnem, co pozwoliło cenie Dec08 ponownie wzrosnąć powyżej 19 Euro. Tak jak w ubiegłym tygodniu, tak i ten poniedziałek charakteryzował się małym wolumenem handlu: jedynie 2,5 mln certyfikatów zmieniło właściciela. Po wahaniach cena ustabilizowała się na poziomie 19,25 Euro.
Zawirowania na rynku kapitałowym z zeszłego tygodnia odcisnęły swój ślad także na rynku CO2. Kontrakty na uprawnienia do emisji mogłyby posłużyć niejednemu przedsiębiorstwu, które cierpi z powodu niewystarczającej ilości kapitału, na pokrycie nagle pojawiającego się zapotrzebowania na kapitał. W wyniku zawirowań także ceny surowców znalazły się pod presją. W szczególności spowodowane było to zmniejszeniem różnicy cen EUA i CER. Według naszych przewidywań, ceny uprawnień do emisji nie będą trwale rosły, dopóki na rynkach kredytowych nie zapanuje znów spokój.
Potencjały mechanizmów opartych na projektach
ZEW i Öko-Institut badają potencjały mechanizmów
W lipcu opublikowany został raport z badań Öko-Institut i Zentrum für europäische Wirtschaftsforschung (ZEW) nad średnio- i długookresowym potencjałem CDM i JI. Wg szacunków naukowców, do 2012 roku wydanych zostanie od 2.000 do 3.000 mln jednostek CER. Ta wielkość wyraźnie leży poniżej teoretycznego potencjału mechanizmu podawanego w innych opracowaniach. Autorzy wskazują jednak na to, iż wyczerpanie tych potencjałów winno być w znacznej mierze uzależnione od przyszłych celów klimatycznych i wykształcenia się możliwego reżimu w ramach drugiego etapu działań w zakresie ochrony środowiska (post-Kyoto).
Jak wynika z opracowania przygotowanego na zlecenie niemieckiego Ministerstwa Środowiska, największym eksporterem jednostek CER w pierwszej połowie tego stulecia będą w dalszym ciągu Chiny. Od roku 2050 tą rolę przejmą Indie. Brazylia będzie się plasować za tymi dwoma krajami. W przeprowadzonych symulacjach wyliczono, że dzięki zastosowaniu elastycznych mechanizmów Niemcy będą w stanie znacznie obniżyć ekonomiczne koszty wysiłków podejmowanych w celu ochrony klimatu. Jak wynika z przeprowadzonych kalkulacji, korzyści będą odnosić nie tylko importerzy certyfikatów. Także w krajach eksportujących jednostki CER można spodziewać się pozytywnych efektów: nawet wtedy, gdy Indie i Chiny będą stopniowo przejmować swoje własne zobowiązania do redukcji emisji.
Za odpowiednią metodę, wspierającą korzystanie z mechanizmów opartych na projektach przez przedsiębiorstwa niemieckie, uważa się między innymi fundusze obniżające koszty transakcji i ubezpieczeń oraz poręczenia redukujące ryzyko dostaw. W odniesieniu do korzystania z projektów CDM oraz JI, których celem jest ochrona klimatu przez państwo, autorzy zwracają uwagę na zalety i korzyści. Z jednej strony istnieje możliwość efektywnej kompensacji wahań emisji gazów cieplarnianych i zebrania cennych doświadczeń związanych z tym mechanizmem, z drugiej jednak strony istnieje niebezpieczeństwo zaniedbania krajowych potencjałów redukcji.
5
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Raport rynku CO2. Tydzień 33/2007