Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Handel Emisjami: Rada EU ustala stanowisko negocjacyjne
We wtorek w zeszłym tygodniu, kontrakt terminowy Dec09 na EUA otworzył się po EUR 14.65, w okolicach poziomu z dnia poprzedniego. W ciągu dnia, cena kontraktu osiągnęła poziom EUR 15.05, tym samym ustanawiając najwyższą cenę tygodnia.
Do końca tygodnia, ceny na rynku praktycznie się nie zmieniały: EUA pozostawały w dosyć wąskim przedziale EUR 14.32 do EUR 15.04, tym samym zmienność była relatywnie niska. Ogólnie widoczny był delikatny trend spadkowy na rynku uprawnień. Jako że ceny kontraktu Dec09 znów zamknęły się we wtorek poniżej psychologicznego poziomu EUR 15.00 kolejne ceny zamknięcia dla EUA na European Climate Exchange (ECX) zniżkowały do poziomu EUR 14.39 do końca tygodnia. Z jednej strony przyczyną były słabnące notowania rynku akcji, z drugiej niższe ceny energii elektrycznej. Na początku tego tygodnia, trend spadkowy był kontynuowany.
W poniedziałek pierwsza transakcja na EUA została zawarta po cenie EUR 14.32. Powodem był nadal dość słaby dolar, który spowodował, iż ropa naftowa była tańsza dla europejskich kupujących. Przy określonej cenie nominalnej ropy naftowej w dolarach, surowiec ten stał się tańszy dla klientów w strefie Euro.
CER pochodzące z projektów naśladowały rozwój sytuacji na rynku EUA w poprzednim tygodniu. W poprzedni wtorek, osiągnęły najwyższą cenę dnia na poziomie EUR 13.81, a następnie zniżkowały aż do poniedziałku w tym tygodniu. Spread lekko się rozszerzył i utrzymywał się a poziomie EUR 1.10 w momencie tworzenia tej publikacji. Ten poziom jest delikatnie wyższy niż w poprzednim tygodniu.
We wtorek EUA otworzyły się na poziomie EUR 14.30, a następnie utrzymywały się w bocznym trendzie przez większą cześć dnia. Na zamknięciu rynku, kontrakt Dec09 był notowany na poziomie EUR 14.26.
Obroty na rynku CER nadal utrzymywały się na wyraźnie niższym poziomie niż EUA. W środę, rynek EUA otworzył się po EUR 14.36. W poprzednią środę, Rada EU prezentowała swoje plany dla nadchodzących negocjacji w Kopenhadze.
Nie wszystkie kwestie zostały finalnie rozwiązane do tej pory. Przede wszystkim, nierozwiązana pozostała kwestia sposobów i zasad finansowania redukcji emisji oraz przeciwdziałania zmianom klimatu w krajach rozwijających się. Rozwiązanie tej kwestii jest kluczowe dla udanego zakończenia negocjacji.
Ministrowie środowiska krajów europejskich uzgodnili proponowane cele ograniczenia emisji dla sektora transportowego. Do 2020 roku, globalne emisje sektora lotniczego mają zostać obniżone o 10 % w stosunku do roku bazowego 2005. To jest bardziej ambitny cel niż cel 5 % obniżenia emisji w stosunku do lat 2004-2006 ustalony przez Unię Europejską na wszystkie loty do lub z terytorium Unii Europejskiej. Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego (ICAO) zaprezentowała własne plany ograniczenia emisji gazów cieplarnianych sektora lotniczego.
Sektor transportu morskiego jak do tej pory pozostaje nieregulowany. Podobnie jak w przypadku sektora lotniczego, Unia Europejska zastrzegła sobie prawo do wprowadzenia regulacji dla tego sektora w zmienionej dyrektywie handlu uprawnieniami. Na poziomie międzynarodowym, ministrowie środowiska EU będą wnosili o obniżenie poziomu emisji o 20 % w stosunku do poziomów z roku 2005 do 2020 roku. Zarówno sektor lotniczy jak i transportu morskiego mają rozwinąć sposoby osiągnięcia tego celu. Unia Europejska preferuje mechanizmy rynkowe w tym zakresie. Oba sektory odnotowały znaczny wzrost w ostatnich latach i razem przyczyniają się do 5 % globalnej emisji gazów cieplarnianych.
Rada Wykonawcza CDM upraszcza procedurę dla małych projektów.
Na 50tym spotkaniu, które odbyło się w dniach13-16 października w Bonn, Rada Wykonawcza CDM (EB) zdecydowała o uproszczeniu i dzięki temu przyśpieszeniu procesu rejestracji dla małych projektów (small-scale projects) z zakresu energii odnawialnej i efektywności energetycznej. Projekty energii odnawialnej o mocy do 15 MW, projekty efektywności energetycznej z oszczędnościami energii do 60 GWh/rok oraz inne z roczną redukcją emisji do 60.000 ton CO2 są klasyfikowane jako małe (small-scale). Takie projekty nie będą musiały już udowadniać dodatkowości redukcji emisji, co było bardzo biurokratycznym i dosyć drogim procesem. Do ustalenia pozostaje nadal kwestia, które rodzaje projektów będą uprawnione do tego typu uproszczenia.
Krytycy utrzymują, iż tego typu modyfikacja nie będzie wystarczająca do wyeliminowania nieefektywności Mechanizmu Czystego Rozwoju. Reforma CDM będzie omawiana w grudniu w Kopenhadze. Unia Europejska postuluje podejście sektorowe do CDM począwszy od 2013 roku. Zamierzeniem podejścia sektorowego do CDM jest zdefiniowanie poziomu bazowego dla dużych, ale bardzo specyficznych sektorów w kraju zamiast określania poziomu bazowego oddzielnie dla każdego projektu. Sektorowe podejście ma na celu ułatwić realizację zdecentralizowanych, małych projektów energii odnawialnej, efektywności energetycznej oraz projektów transportowych. Dzięki temu nie byłoby potrzeby, aby indywidualne projekty udowadniały dodatkowość ich redukcji emisji. Ponadto, spodziewa się, że podejście sektorowe doprowadzi do większej dystrybucji projektów CDM pomiędzy regiony i kontynenty. Jak dotąd tylko około 2% projektów zarejestrowanych w Radzie Wykonawczej CDM jest zlokalizowane w Afryce. Z podejściem sugerowanym przez EU, podejście oparte na projekcie byłoby powoli wypierane przez mechanizm sektorowy w państwach zaawansowanego rozwoju dla konkurencyjnych sektorów takich jak energetyka, cementowy i stalowy.
Mechanizm wspierania CDM w Afryce.
W zeszły Czwartek, Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) oraz South Afircan Standard Bank ogłosiły rozpoczęcie działalności jednostki African Carbon Asset Development (ACAD). Ze środkami finansowymi lekko powyżej 1 miliona EUR, ACAD zamierza wspierać projekty do momentu ich finansowego zamknięcia. Środki są przede wszystkim przewidziane na finansowanie kosztów związanych z rozwojem projektów CDM, takich jak pisanie dokumentacji projektowej oraz przygotowywanie projekcji finansowych.
4
