Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
EU - Handel Emisjami: Spokojny tydzień w obrocie emisjami
Podczas ostatnich miesięcy cena, CO2 nie wykazywała wysokich korelacji z cenami ropy naftowej, a zdecydowanie większą zależność z giełdami. W ostatnim tygodniu jednak ceny kontraktów EUA podążyły za cenami ropy naftowej. Ceny uprawnień do emisji nieznacznie wzrosły.
Po spadkach cen ropy naftowej w poniedziałek w zeszłym tygodniu do poziomu 67 USD, we wtorek ceny otwarcia kontraktów EUA ukształtowały się relatywnie nisko, na poziomie 12.66 EUR. Podczas dnia ceny ropy naftowej wzrosły do poziomu 69 USD, a za nimi następnie podążyły ceny kontraktów EUA.
Ceny ropy naftowej wzrastały do końca zeszłego tygodnia, w piątek osiągając poziom 71.30 USD. Podobnym trendem podążyły ceny uprawnień do emisji, w piątek osiągając poziom 13.75 EUR.
W poniedziałek ceny otwarcia kontraktów EUA ukształtowały się na poziomie nieco poniżej cen zamknięcia 13.20 EUR w zeszłym tygodniu, następnie zyskując na wartości podczas dnia, ceny zamknięcia ukształtowały się na poziomie 13.56 EUR. Ceny ropy naftowej wzrosły do poziomu 72 USD.
Wysokie temperatury w Europie wymarzyły zapotrzebowanie na uprawnienia do emisji. Prognozy temperatury w najbliższym okresie zapowiadają się kształtować o około dwóch do sześciu stopni wyższej niż średnie długo terminowe temperatury. Wyższe temperatury wpływają na większe zapotrzebowanie na energię, dodatkowo mniejsza produkcja energii wiatrowej. Czynniki te wpływają znacząco na wzrosty cen uprawnień do emisji.
We wtorek, ceny otwarcia kontraktów EUA ukształtowały się na poziomie 13.80 EUR, szybko ulegając presji, ceny kontraktów straciły na wartości, ceny zamknięci ukształtowały się na poziomie 13.26 EUR.
W środę ceny ropy naftowej uległy pewnym korekcjom spadków z dnia poprzedniego, natomiast ceny kontraktów EUA ukształtowały się na poziomie 13.32 EUR. W zeszłym tygodniu spread pomiędzy kontraktami EUA i CER podczas pisania raportu wynosił zaledwie 1.65 EUR.
Punkt zwrotny w polityce Stanów Zjednoczonych?
Po intensywnych debatach w USA ustawa o ochronie klimatu została zatwierdzona, ustanawiając zobowiązujące cele w redukcji gazów cieplarnianych. Obecnie senat ma zatwierdzić ową ustawę, co zostało zaplanowane na jesień tego roku. Ustawa zakłada, iż Sany Zjednoczone zredukują emisję gazów cieplarnianych o 17% do roku 2020 z porównaniu do poziomów z roku 2005, oraz o 83% do roku 2050. Cel ma zostać osiągnięty poprzez wprowadzenie podobnego systemu obrotu emisjami do EU ETS. System typu ‘cap and trade‘ ma umożliwić przedsiębiorstwom obrót emisjami. Producenci i importerzy paliw kopalnych byliby grupą najbardziej dotkniętą systemem, podczas gdy w Unii Europejskiej głownie producenci energii zostali dotknięci systemem. Ed Markey, reprezentant Partii Demokratycznej i zarazem jeden z twórców ustawy, wskazuje, iż ustawa ta stałaby się najważniejszą ustawą ochrony środowiska w historii Stanów Zjednoczonych.
Po apelu Baraka Obamy, ustawa została zatwierdzona przez 219 głosów, w porównaniu do 212 głosów przeciwko. Większość Republikanów obawia się efektu ustawy na ekonomię, a szczególnie na ceny paliw i elektryczności. Ponadto nie uważają oni, iż ustawa rozwiąże problemy kraju w sektorze energetyki, a tylko postawi pod znakiem zapytania wiele miejsc pracy.
Demokraci kontrargumentują natomiast, iż nowa polityka klimatyczna utworzy wiele nowych ‚zielonych‘ miejsc pracy, przede wszystkim w sektorze energii odnawialnych.
W niedzielę prezydent, Obama wypowiedział się przeciwko nałożeniu taryf karnych na kraje nie redukujące emisji gazów cieplarnianych. Uważa on, iż szczególna ostrożność powinna być zachowana w okresie recesji by nie doprowadzić do konfliktów.
Nowa Zelandia chce zdefiniować cel redukcyjny już w sierpniu
Rząd Nowej Zelandii planuje ograniczyć wydarzenia w tym miesiącu, tak, aby opinia publiczna zwróciła się w stronę rozważań nad ustaleniem celu redukcji emisji. Nowa Zelandia planuje ogłosić cel redukcyjny do roku 2020 podczas nadchodzących rozmów w sierpniu w Bonn. Obecnie Nowa Zelandia zobowiązała się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 50% do roku 2050, w porównaniu z rokiem 1990. Nowa Zelandia chce uniknąć osłabienia rozwoju gospodarczego.
4
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Raport rynku CO2. Tydzień 26/2009