Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Handel Emisjami: Trend wzrostów cen aktywów węglowych
W zeszły wtorek ceny kontraktów EUA na grudzień 09 kształtowały się na tym samym poziomie, co ceny zamknięcia dna poprzedniego, 14.10 EUR. Najwyższa cena tego dnia została osiągnięty na poziomie 14-.25 EUR, najniższa 14.05 EUR, ceny zamknięcia ukształtowały się na poziomie 14.18 EUR.
W środę ceny otwarcia ukształtowały się na poziomie 14.10 EUR, najniższy poziom 14.04 EUR, natomiast ceny zamknięcia na poziomie 14.36 EUR. Zwyżkowy trend, wspierany wzrostami cen ropy naftowej, utrzymał się również w czwartek. Ceny otwarcia ukształtowały się na poziomie 14.43 EUR. Wzrastając do poziomu 14.65 EUR, i następnie spadając wraz ze wzmożoną aktywnością zbierających zyski. Dodatkowa presja było wywołana poprzez niespodziewanie negatywne dane odnośnie bezrobocia w USA, które wskazuje na większą niż się spodziewano ilość ubiegających się po raz pierwszy o zasiłek dla bezrobotnych.
Ponadto odnotowuje się, już drugi miesiąc z kolei, spadek sprzedaży detalicznej. Powyższe informacje wpłynęły negatywnie na estymacje popytu na ropę naftową.
Po dniu spadków, gdzie ceny kontraktów EUA spadły do poziomu 14.25 EUR, ceny zamknięcia ukształtowały się na poziomie 14.35 EUR. Ceny ropy Brent z Morza Północnego poruszały się w obydwu kierunkach, kształtując ceny około poziomu 70.50 USD za baryłkę.
W piątek ceny kontraktów EUA osiągnęły najwyższy poziom 14.67 EUR, pozostając niewiele poniżej limitu cen tego tygodnia, gdzie ceny kształtowalny się między 14, a 14.70 EUR. Po południu wyniki badań opublikowanych przez Uniwersytet w Michigan spowodowały, iż ceny spadły poniżej 68 USD za baryłkę ropy naftowej. Ceny zamknięcia kontraktów EUA ukształtowały się na poziomie 14.39 EUR.
Na początku tego tygodnia rynek aktywów węglowych odnotował pewne wzrosty, szczególnie po opublikowaniu informacji wzrostów PKB w Niemczech, Francji, Hong Kongu i Japonii, wskazując na koniec recesji.
Politycy podkreślają jednak, iż nie należy zbyt wcześnie wyciągać pochopnych wniosków, gdyż wzrosty po części osiągnięte zostawały za sprawą interwencji rządów tych krajów, jak również kraje takie jak Niemcy czy Japonia są silnie uzależnione od eksportu, oraz w dużej mierze od gospodarki USA.
W poniedziałek ceny otwarcia kontraktów EUA ukształtowały się na poziomie 14.25 EUR, osiągając najwyższy poziom 14.52 EUR, ceny zamknięcia wynosiły 14.50 EUR. Warto zwrócić uwagę, iż ceny aktywów węglowych nie podążyły tego dnia za znaczącymi spadkami cen ropy naftowej, która osiągnęła najniższy poziom tego dnia 65.50 USD.
We wtorek ceny kontraktów EUA osiągnęły najwyższy poziom 14.80 EUR, natomiast ceny zamknięcia ukształtowały się tylko nieco poniżej tego poziomu.
W środę ceny otwarcia ukształtowały się na poziomie 14.85 EUR, osiągając poziom 14.95 EUR. Ceny kontraktów CER ukształtowały się w korytarzu 12.58 EUR, a 12.97 EUR, natomiast spread wynosił około 1.70 EUR.
Rozczarowanie po nieformalnych rozmowach UNFCCC
W dniach 10-14 sierpnia odbyło się nieoficjalne spotkanie UNFCCC, w którym wzięło udział około 2400 uczestników. Głównym celem spotkania było skrócenie 200 stronicowego tekstu, który ma być podstawą do negocjacji w Kopenhadze w grudniu tego roku. Niestety nie osiągnięto wyznaczonego celu. Uczestnicy nie zgadzali się w podstawowych kwestiach dotyczących ustanowienia celów redukcyjnych dla krajów wysoko rozwiniętych i krajów rozwijających się. Wielu uczestników wyraziło podczas spotkania znaczący sprzeciw i frustrację, na zaledwie 4 miesiące i 15 dni przed szczytem w Kopenhadze. Ovo de Boer, sekretarz UNFCCC, oznajmił, iż rozmowy i osiągnięcie porozumienia w Kopenhadze mogą być zagrożone, jeśli tempo negocjacji będzie tak wolne jak podczas owego szczytu.
Niektórzy uczestnicy uważają, iż z uwagi na pozostały czas jedyną możliwością jest stworzenie okresowej umowy, zawierającej tylko szkic warunków umowy na okres po roku 2012.
Chiny i Indie domagają się, aby kraje wysoko rozwinięte ustanowiły cele redukcyjne na poziomie 40% w porównaniu do poziomów emisji w roku 1990. Stowarzyszenie Małych Krajów Wyspiarskich żąda podwyższenie celów redukcyjnych nawet do poziomu 45%.
Wysoko rozwinięte kraje nie ustaliły również poziomów finansowych zobowiązań w celu osiągnięcia redukcji emisji w krajach rozwijających się.
Dużo zależy od tego czy kraje rozwijające otrzymają potrzebne środki na finansowanie projektów redukcji emisji gazów cieplarnianych. Yvo de Boer wyraża pewne obawy, jakoż dotąd nie zostały podjęte znaczące kroki odnośnie klasyfikacji jak zmobilizować środki finansowe umożliwiające krajom rozwijającym udział w ochronie środowiska i walce przeciw zmianom klimatycznym.
Nieduże postępy zostały osiągnięte również w kwestii korekty elastycznych mechanizmów, zwłaszcza Mechanizmu Czystego Rozwoju (CDM).
4
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Raport rynku CO2. Tydzień 33/2009